FOSSA

I.

FOSSA

apud Stat. l. 5. Sylv. 3. v. 93. et seqq.

Illic Oebalio non finderet aera disco.

Graiorum vis ulla virûm: non arva rigaret

Sudor equûm, aut putri sonitum daret ungula fossae:

Locus est, ad equorum cursum eftoslus, et comparatus, de quo vide Barth. Animad. adl. Apud Skenaeum ad Regiam Maiest. l. 1. c. 4. §. 2. ubi quaedam placita criminalia pertinere dicuntur maxime ad eos, qui habent et tenent curias suas cum socco et sacca, furca et fossa etc. est caverna seu locus in terra defoslus, aquisque repletus, ubi feminae furti damnatae immerguntur. Scribit enim Spelmann. apud Scotos in usu fuisse delinquentes masculos furcâ suspendere feminas puteo vel fossae immergere, idque privilegii habere intra do minia sua Barones, quod fossae et putei vocent. Aliter vor sumitur,

apud Gervasium Dorobern. A. C. 1195. Mense Decembri Iustitiae, qui vocantur Errantes, missi per Angliam ab Archiep. Cantuariensi, fuerant apud Cantuariam, ibique per Ministros Regis, iudicio aquae mandati sunt, vel periêrunt criminosi, qui ad regiam pertinebant coronam. Qui vero ad Archiep pertinebant, in fossa Archiep. apud Westgate salvati sunt. Similiter qui ad Priorem et Conventum etc, Hîc enim Iudicium aquae frigidae omnino indigitari videtur. Pertinet ad fossae supplicium, quod scribit Tac. de Mor. Germ. c. 12. Proditores transfugas arboribus suspendunt, ignavos et imbelles et corpore infames, coeno ac palude, iniecta insuper crate; mergunt, apud. C. du Fresne Gloss. Vide quoqueve infra in voce Puteus. Apud Romanos vero Fossam fodere, tunicis interioribus solutis, inspectante reliquo exercitu, animum militaris ignominiae fuit genus, uti videbimus infra in voce Milites. Sed et Fossarum, in stratagematis usus, uti infra videbimus in voce Murices: in suppliciis item gladii securisque in voce Scrobiculus. A Fossa, orta est vox Fossatum, apud citerioris aevi Scriprores, pro loco castrorum ipsisque castris, quod castra vallo et fossa circumcingerentur, qûemadmodum vox Graeca χάραξ, quae fossam significat, similiter ad castra significanda, hincque ad urbes, ubi castra olim posita, denotanda adhibita est, uti vidimus. nempe sicut urbes ita et castra fossis muniri solita. Sed et Circum veterem Romanum fossâ per tria latera ducta ingenti aquam admisisle, diximus supra ubi de Euripis. Agri quoque fossis sulcisque a se invicem distinguebantur, unde limites agrorum hoc nomine passim veniunt, apud Agrimensoriae rei Scriptores vide infra Sulci. Etiam unus ex tribus alveis seu canalibus, quibus mari Alexandriam adibatur, τάφρος i. e. fossa, dictus est, Plin. Solin. Strab. ut videbimus infra in voce Posideum; quo nomine hodieque multis in locis maritimi portus indigitantur, fossitii praesertim, Graece ὀρυκτοὶ, quibus χυτοὶ λιμένες oppositi, de quibus vide Salmas. ad Solin. p. 480. qui etiam de Fossione vineae. Veterum triplici seu pulveratione pluribus agit p. 512. et seqq. etc.

II.

FOSSA

una est quatuor viarum, totius Angliae celeberrima. Vide Icenorum stratum. Item tumulus, sepulchrum. Unde Fossarius Hieronym. l. 7. de Ord. Eccl. qui mortuos curat sepeliendos, primus in Clericis ordo. Vide Henr. Spelmann. Gloss. Arch.